Volgende week ga ik een rondje Naardermeer lopen. Maar vandaag fietsten we (mijn jongste zoon en ik) dat rondje alvast. Weesp was onze bestemming en we besloten om heen langs de zuidkant te fietsen en dan bovenlangs terug. Bij elkaar een ritje van 30 KM en dat is niet niks voor onze twaalfjarige Jeroen. Mijn streven is deze zomer naar Opa en Oma te fietsen en dan hebben we vandaag toch alweer tweederde van die afstand afgelegd. Zonder klachten, maar wederom met te weinig water.
Het leuke van fietsen is wat mij betreft 'de kleine geneugten'. Allerlei kleine en grotere dingen die je onderweg tegenkomt waar je van geniet. Vechtende (baltsende?) futen, een eenzame koe, een zwerm zwaluwen boven een weiland, dat soort dingen. En dan ook nog een wielerronde die we al ijsjesetend hebben bekeken. Weesp is een heel gezellig stadje waar bijna altijd wel iets te doen is.
Onze bestemming in Weesp was
De Muze van Ti. Ti Fens is keramiste en een goede vriendin van ons. Al maanden is ze bezig de kop van haar Muze te boetseren, een proces dat we mochten volgen in foto's en verhalen. Maar nu stond ie dan tentoongesteld tijdens de manifestatie van
Weespers aan de Wand. We vonden hem prachtig!
En wat nou zo aardig was.
De Muze had een heel bijzonder sokkeltje.
Zó, dat we ons afvroegen wie er nou naar wie stond te kijken....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten