Inwaaien

Af en toe ben ik moe. Heel moe. Van alles wat ik doe en van alles wat er nog moet gebeuren. Toch vind ik het dan moeilijk om gas terug te nemen. Juist vanwege alles wat er moet gebeuren. Het holt maar door allemaal. En om te kunnen stoppen of vertragen moet je een beetje uitgerust zijn, lijkt het wel. Of een duwtje in de rug krijgen van iemand.

Nu kreeg ik een paar weken geleden van een vriendin de uitnodiging om mee te doen aan het Winterfeast for the Soul. Elke dag 40 minuten stilte of meditatie gedurende 40 dagen. Ik had er nog nooit van gehoord, maar het klonk aanlokkelijk. 

"Een heerlijke manier om in deze donkere dagen je eigen licht op te blijven zoeken.

En het helpt om te weten dat mensen over de hele wereld mee doen.", schreef ze me. 

Ik wist meteen dat dat me niet zou gaan lukken, maar meldde me toch aan. Het bleek het begin van een omkering. Het liefst zoek ik mijn stilte in een wandeling, en hoewel het me niet iedere dag lukt om die 40 minuten te halen, heeft mijn aanmelding wel weer de focus teruggebracht naar rust en ruimte maken in mijn dag. Alsof je een kwartslag draait en denkt, ..oh ja af en toe even stilte is ook lekker.

Enkele dagen na het inschrijven nodigde ik een trainingsgroep uit om na de lunch lekker te gaan uitwaaien op het strand. Er ontspon zich een gesprek over wat dat eigenlijk was, uitwaaien en of er dan ook zoiets zou bestaan als inwaaien. Hoewel ik betwijfelde of het woord zou bestaan, had ik er meteen beelden bij. Want dat is precies wat er gebeurt als ik ga wandelen, dan wordt het langzaamaan stiller in mijn hoofd en na een tijdje valt me van alles in. Dingen die ik anders zou vergeten, ideetjes, mensen, van alles.. Alsof er een nieuwe wind waait door mijn hoofd.

We zochten en vonden in de online encyclopedie dat het woord bestaat (bestond?) en dat de betekenis -mits overdrachtelijk gebruikt- aardig in de buurt komt bij wat ik erbij bedacht. Al wandelend komen er allerlei gedachten bij me inwaaien, zou je kunnen zeggen. 

1. Inwaaien
   Let op: Spelling (deels) uit 1864: (B. ...IEN), ow. en [bedrijvend werkwoord] [gelijkvloeiend] en [ongelijkvloeiend] door waaien binnenwaarts komen, door den wind inkomen of ingebragt worden; door den wind omvergeworpen worden; door waaien breken.
   Gevonden op http://www.dbnl.org/tekst/cali003nieu01/cali003nieu01_0012.htm

Ik heb dan ook bedacht dat inwaaien aan een revival toe is. Het wordt mijn woord voor 2014. Regelmatig even inwaaien; voor rust en ontspanning, een helder hoofd en frisse ideeën.

1.