Een écht fietstochtje

LF1; een aanrader!

De afgelopen dagen maakte ik -samen met mijn vriendin Ans - een écht fietstochtje. Dat wil zeggen; een driedaagse met overnachtingen en flinke afstanden (70-90-50). Waarbij het overigens grappig is om te constateren dat we op de fiets van Ans meer kilometers hebben gemaakt dan op de mijne. Hoezo meten is weten?

We begonnen in Velsen-Zuid. Of eigenlijk al eerder; met de fiets in de trein naar Amsterdam, toen het bootje naar Velsen (dan ben je al echt op vakantie kan ik je zeggen) en van daaruit fietsten we de LF1A naar het Zuiden (Vorig jaar fietsten we de LF1B naar het Noorden). De LF1 is de route langs de Noordzeekust, van Den Helder naar Sluis (of andersom). Hij staat twee keer in mijn fietsboek, zowel Mirjam en Dick als Inka promoten deze route en ik kan alleen maar zeggen; een aanrader! Echt waar. Vooral als je zoals wij na drie weken regen start op de eerste mooie dag en dan ook nog met wind in de rug. Wat een feest! De eerste dag had ik al een fietserslijf; een verbrande kop en benen die tot halverwege de dijen bruin (rood) zijn.

De mooiste ontdekking vond ik het badplaatsje Katwijk. Ik wist dat mijn schoonouders hun hart een beetje verpand hebben aan die plek, en nu snap ik waarom. Wat een vrolijke en gezellige plek is dat. Een boulevard vol huisjes met een prachtige kerk prominent in het midden en een heerlijk strand. Een heel andere sfeer dan bijvoorbeeld Noordwijk aan Zee of Zandvoort.

Via de Stichting Vrienden op de Fiets hadden we een fijn adresje in Den Haag. Opeens weer een heel andere omgeving na al die prachtig bloeiende duinen. Dat is eigenlijk het lekkere van fietsen. Dat je zoveel ziet en zoveel meemaakt op een dag, dat het altijd langer lijkt dan het is. En het is heerlijk ontspannend.

Het doel van onze tocht was Dirksland op Goeree-Overflakkee, waar Bussumse vrienden naartoe zijn verhuisd. Daarmee hebben we ook hún tip uit het fietsboek gereden. Ze wonen er inmiddels al een jaar en ik had hun nieuwe plek met zelfgebouwd en ontworpen eco-huis nog niet mogen bewonderen. Het was een heerlijk weerzien en het huis is bijzonder prettig. We sliepen er heerlijk!

Ik ga niet de hele tocht omschrijven, maar wil nog wel de tweede ontdekking noemen. Dat was het pontje van Oude-Tonge naar Benedensas. Een lieflijk bootje, bestuurd en bestierd door twee schatten van mensen, dat je in een uur naar de overkant vaart. Eerst hadden we al de stilte op Goeree-Overflakkee (oh zalige zondagsrust) en toen dit vrolijke bootje over een prachtig meer. Het vaart alleen in het zomerseizoen en dan twee keer per dag.


Mijn volgende blogje gaat over de fietsocht met Jeroen naar Lunteren, waar opa en oma wonen. Die lees je hopenlijk volgende week.